-
1 ekskomunika
сущ.• анафема• отлучение* * *ekskomunik|a♀ рел. отлучение от церкви;nałożyć \ekskomunikaę отлучить от церкви
+ klątwa* * *ж рел.отлуче́ние от це́рквиnałożyć ekskomunikę — отлучи́ть от це́ркви
Syn: -
2 ekskomunika
ekskomunika [ɛkskɔmuɲika] fnałożyć na kogoś ekskomunikę jdn mit dem Kirchenbann belegen, jdn exkommunizieren
См. также в других словарях:
ekskomunika — ż III, CMs. ekskomunikaice; lm D. ekskomunikanik rel. «kara pozbawiająca wiernego praw uczestniczenia w życiu kościoła; klątwa» Nałożyć ekskomunikę. Poddać ekskomunice. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
ekskomunikować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, ekskomunikowaćkuję, ekskomunikowaćkuje, ekskomunikowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} nałożyć ekskomunikę, wykląć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ekskomunika — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. ekskomunikaice {{/stl 8}}{{stl 7}} najsurowsza kara kościelna, która nie pozwala na przyjmowanie sakramentów i wykonywanie pewnych aktów kościelnych; wykluczenie ze wspólnoty; klątwa : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
